امروز پستی را مشاهده کردم به این مضمون :
"تخلفی دیگر؛ بخشی از مبالغ کلان مالی در قوه‌ی قضاییه به حساب‌های شخصی «محسنی اژه‌ای» واریز میشودیک منبع آگاه خبری در کانون وکلای دادگستری به خبرنگار «آمدنیوز» می‌گوید که حجت‌الاسلام «غلامحسین محسنی اژه‌ای» نیز با الهام از رئیس خود، حساب‌های متعدد شخصی را برای واریز مبالغ دریافتی وکلای دادگستری به «مرکز امور وکلا و مشاوران حقوقی قوه قضائیه» در اختیار دارد. گردش مالی این حساب‌ها که سالانه چند صد میلیارد تومان است باید در اختیار قوه‌ی قضاییه باشد اما به نام شخصی سخنگوی قوه‌ی قضاییه، کارگزاری شده و سود ماهیانه‌ی آن برای مقاصد خاص توسط وی دریافت می‌شود.
از بزرگ‌ترین معایب این حساب‌های شخصی این است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیوان محاسبات کشور، به آن‌ها دسترسی ندارند و نمی‌توانند گزارشات تفریغ بودجه و سود دریافتی «محسنی اژه‌ای» را در جداول بودجه سالیانه‌ی کشور به طور دقیق محاسبه کنند. "
به عنوان کسی که چند سالی در زمینه حسابداری و حسابرسی دولتی اشتغال داشته با خود گفتم :
از این گونه حساب ها بسیار است
یکی و دو تا نیست
فقط هم در یک قوه نیست
هر کجا دولت و حکومت هست این بساط هم وجود دارد .
سیستم ناکارآمد و فاسد بایستی از ریشه و بنیاد اصلاح شود .
شک ندارم که در سازوکار اداری و مالی مجلس شورای ( نمی دونم چه بگویم !؟ ) نیز از این وجوه سرگردان و فارغ از محاسبه و حساب و کتاب بسیار وجود دارد .
چیدمان اداری , دولتی , حکومتی , مدیریتی , سیاسی , اجتماعی ما غلط است بایستی سیستم گردش همه کارهای مان را اصلاح کنیم , درست کنیم .
هر کجا , در هر قسمت , عده ای , گروهی , فرقه ای , با هیاهو و جنجال و زورگیری بر مصدر کار نشسته اند و آن گونه که به صلاح خویش می دانند عمل می کنند .
اتفاقا کار از تهران درست نمی شود . بلکه از طریق شهرستان ها و مردم تحت ستم و یا تحت فشار آن هاست که ناگزیر از "اصلاح ظاهر امور" می گردند .
در تهران , هر دولتمرد یا وابسته به حاکمیت که بخواهد سخنی بگوید وقتی خوب دقت کند خواهد دید که خودش نیز از محل یکی از این حساب ها مثلا : وجه ودیعه رهن منزل اش , جهیزیه دختر اش , پول عروسی پسر اش , خرج مسافرت کانادا یا آنتالیای خودش , و ... را تامین کرده است ! .
بنابراین ترجیح می دهد در این رابطه سخنی نگوید , یا به فواصل دور دست , قوه دیگر , وزارتخانه دیگر , جناح دیگر , باند دیگر , فرقه دیگر اشاره کند .
البته خوشبختانه اگر هم اراده ای برای اصلاح وجود نداشته باشد , در نهایت با افتضاح و آبروریزی ناگزیر از اصلاح می شوند زیرا کشورها همه با یکدیگر ارتباط دارند و انجام امور نیز رایانه ای شده است و روش های انجام کار تا سیستماتیک و منطقی نباشند قابل مکانیزه شدن و اتوماسیون نمی باشند , بنابراین ناخودآگاه در دام دنیای آزاد به تله افتاده اند و خود خبر ندارند !
...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر