چه موقع یه دزد توی کوچه واقعا از ته دل فریاد میزند : "آی دزد" , "دزد را بگیرید"
چه موقع یک سیاستمدار کارکشته که خود را مزین به تمام صفات مردم پسند نموده و با حق بجانبی تمام و بکارگیری تمام تکنیکهای "خود حق انگاری" حکومت میکند , از ته دل از "سیاسی نبودن مردم " که همین "سیاسی نبودن" آنها باعث به میدان راه یافتن او شده , مینالد .
چه موقع کسی که شغل و پیشه اش ارتزاق از استعاره و مجاز و عوالم خیالی و غیرواقعی و واقعی جلوه دادن مفاهیم خیالی یا بظاهر خیالی است , با اخلاص تمام گلایه میکند که : "بعضی از مردم باورهای شان را از شعر یا شعرا میگیرند" !
چه موقع ...
چه موقع ...
بله , زمانی که تفاوت بین دزد و غیردزد چندان روشن نباشد ! , بعبارت دیگر دزدی اپیدمیک یا همه گیر باشد .
وقتی : مردم سیاست و سیاست مدار را نشناسند یا ترجیح دهند بجای حرفه و پیشه سیاست , ظاهرسازی و مردم فریبی را جایگزین کنند !
وقتی مردم آن جامعه تفکرشان مختل باشد , روش تفکر صحیح را نشناسند یا تمایل به بکارگیری آن نداشته باشند , تمایل داشته باشند واقعیت را بشکل خیالی و خیال را بصورتی واقعی ببینند !
وقتی ...
وقتی ...
در یک کلام : وقتی سیستم و روش تعیین حق و باطل , نحوه تمیز سره از ناسره , چگونگی تشخیص درست از نادرست در آن جامعه دچار اختلال باشد , آن گاه شرایطی ایجاد میشود که "نادرست کار" از نادرستی گلایه گرده و "درست کار" با شرمندگی از درستی اش پوزش میخواهد !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر