زمانی که اختلاط بین "مدیریت" با "مالکیت" را عنوان نمودم اطلاع چندانی از سازوکار بعضی موسسات که در ظاهر تحت مدیریت متولیان دینی هستند ، اما عملا تحت مالکیت آنها هستند ، نداشتم .
امروز با پخش خبر وخامت حال آیتالله مهدوی کنی ، و رفرنس های آن ، بار دیگر ، متوجه گوشه های دیگری از مکانیسم تقسیم ثروت عمومی بین روحانیت شیعه شدم .
نویسنده مقاله فوق از دانش آموختگان دانشگاه "امام صادق" می باشد و اطلاعات مفیدی در باره این دانشگاه ، نحوه مالکیت و مدیریت آن ارائه نموده که همه آن ها گمان اولیه من در مورد وضعیت گردش و تصرف ثروت عمومی در دانشگاه و از طریق آن ، را تقویت می کند .
علاوه بر آن مقاله فریبکاری مهدوی کنی درباره دانشگاه امام صادق ، نیز اطلاعات مناسبی در این زمینه و به طور کلی مکانیسم سهیم شدن در ثروت عمومی تحت پوشش فعالیت های خیریه و عام المنفعه ارائه می نماید .
مطالبی نیز در وبلاگ یاران ولایت پست "یاران ولایت – شماره 11 :مهدوی کنی(پدر خوانده اصولگرایان و دبیر کل جامعه روحانیت مبارز) " در مورد نقش ایشان در مسائل پشت پرده پنهان خواندم ، که فعلا بخاطر عدم مطالعه در این زمینه ، از اظهار نظر در مورد آن خودداری می کنم .
به هر حال همین قدر می دانم که : این رشته سر دراز دارد ! .
در اولین فرصت بایستی الگویی برای تصرف در مالکیت عمومی که بواسطه به هم ریختن مفهوم مالکیت و اختصاص مالکیت و تملک به اشخاص موهوم و خارج از میدان بازی ، مختل شده است ، بیابم .
همی خواهم از داور کردگار ، که چندان زمان یابم از روزگار ، کز این ... (فردوسی) .
=======================================
آن قدر در این زمینه خیال ام راحت است که قلاب ام را در کنار همین چم رودخانه به آب انداخته ام و می دانم که به تدریج ماهی های چاق و چله تر از این یکی
تلاش برای پس گرفتن اموال دولتی از اطرافیان احمدینژاد
هم به قلاب خواهند افتاد .
آن قدر در این زمینه خیال ام راحت است که قلاب ام را در کنار همین چم رودخانه به آب انداخته ام و می دانم که به تدریج ماهی های چاق و چله تر از این یکی
تلاش برای پس گرفتن اموال دولتی از اطرافیان احمدینژاد
هم به قلاب خواهند افتاد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر