هر شهر ، هر محله ، استان ، هر فرد که کوچک ترین واحد اجتماعی در یک کشور است ، دیگران را به سوی خود و علائق خود می خواند و سعی دارد این علایق را بر دیگران حاکم کند .
بازگشت به سمت دیرینه و ریشه با شکوه همان است که به زنده کردن ارتش صفوی (داعش سپاه را "جیش صفوی" می نامد ! ) در جهان منتج شده است .
دعوای امروز در آذربایجان هر چند بر سر زبان و فرهنگ است ، اما در نهایت در بهترین حالت ، در صورت موفقیت ، کشور را (البته واحد سیاسی ای که در آینده تشکیل خواهد شد مثلا : آذربایجان بزرگ ! ) به سمت ایجاد سپاه دیگری از نوع "جیش صفوی" خواهد برد .
فرض کنید جیش یا سپاه " ینی چری" سلطان محمد فاتح !
یا سپاه هر سلطان ترک یا ترکتاز دیگر !
به زبانی که در خود آذربایجان آشنا باشد باید بگویم :
نتیجه بازگشت به "نماد گرگ" و چنگ و دندان نشان دادن برای اقوام و زبان های دیگر ، در آذربایجان ، حتی برای خود آذربایجان این نخواهد بود که آن خطه نیز مانند باکو ، جیهان ، نخجوان و مناطق هم مرز که می توان 24 ساعت در آن جا هوای آزادی را تنفس کرد ! و دلی از عزا درآورد ! ، بشود .
بلکه در بهترین حالت به اینجا منتهی خواهد شد :
نتیجه بازگشت به "نماد گرگ" و چنگ و دندان نشان دادن برای اقوام و زبان های دیگر ، در آذربایجان ، حتی برای خود آذربایجان این نخواهد بود که آن خطه نیز مانند باکو ، جیهان ، نخجوان و مناطق هم مرز که می توان 24 ساعت در آن جا هوای آزادی را تنفس کرد ! و دلی از عزا درآورد ! ، بشود .
بلکه در بهترین حالت به اینجا منتهی خواهد شد :
و البته به میلیتاریسم و نظامی گری و شاید تشکیل سپاهی برای پاسداری از دستاوردهای قوم ترک و یا زبان آن ! :
. . .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر