امروز مقاله ای خواندم از دوست عزیز نادیده مبارزم جناب علی مصلحی با عنوان "بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم" .
در قسمتی از آن چنین آورده اند :
"متاسفانه تعصب کورکورانه و نابجا بر ملیت و فرهنگ ارجمند ایرانی نزد بعض ایرانیان بیماری بزرگی است که ریشه در جهالت چند صد ساله داشته ... "
تعصب ترک ها ، عرب ها ، کرد ها ، تعصب نابجای همه ملت ها و فرهنگ ها زمان ندارد از آغاز با آن ها بوده است .
چرا بایستی تعصب نابجای ایرانی ها "زمان دار" باشد ؟
سوای بحث های آکادمیک و روشنفکرانه :
اصلا می خواهیم برویم کف شهر توی کوچه پس کوچه ها ،
دو نفر توی خیابان یقه هم دیگر را گرفته اند و دارند دعوا می کنند ،
این دو چگونه به یکدیگر ناسزا بگویند ؟
از فحش های ترکی استفاده کنند ، عربی یا فارسی ؟
جوان بیسوادی مست کرده است در خیابان دارد راه می رود در این حال مستی چه ترانه ای بایستی بخواند و بلند بلند در چه مورد بایستی رجز بخواند ؟
حماقت های مردمی که خود را ایرانی می نامند غیر از حماقت از نوع ایرانی بایستی باشد ! ؟
یا شاید به غلط خود را ایرانی می نامند ! ؟
دو نفر لات ، لختی ، جاهل ، در حین دعوا بایستی یکدیگر "منافق" یا "مرتد" ، یا "از دین بدر رفته" ، بنامند ؟ ، یا ناسزایی مناسب و درخور همان سطح بایستی بر زبان جاری سازند ؟ .
استاندارد اش چیست ! ؟
بعضی ملت ها از نماد خرس ، گرگ ، ... برای نمایش پیشینه خودشان استفاده می کنند ، ما ایرانی ها از کدام نماد بایستی استفاده کنیم ؟
در قسمتی از آن چنین آورده اند :
"متاسفانه تعصب کورکورانه و نابجا بر ملیت و فرهنگ ارجمند ایرانی نزد بعض ایرانیان بیماری بزرگی است که ریشه در جهالت چند صد ساله داشته ... "
تعصب ترک ها ، عرب ها ، کرد ها ، تعصب نابجای همه ملت ها و فرهنگ ها زمان ندارد از آغاز با آن ها بوده است .
چرا بایستی تعصب نابجای ایرانی ها "زمان دار" باشد ؟
سوای بحث های آکادمیک و روشنفکرانه :
اصلا می خواهیم برویم کف شهر توی کوچه پس کوچه ها ،
دو نفر توی خیابان یقه هم دیگر را گرفته اند و دارند دعوا می کنند ،
این دو چگونه به یکدیگر ناسزا بگویند ؟
از فحش های ترکی استفاده کنند ، عربی یا فارسی ؟
جوان بیسوادی مست کرده است در خیابان دارد راه می رود در این حال مستی چه ترانه ای بایستی بخواند و بلند بلند در چه مورد بایستی رجز بخواند ؟
حماقت های مردمی که خود را ایرانی می نامند غیر از حماقت از نوع ایرانی بایستی باشد ! ؟
یا شاید به غلط خود را ایرانی می نامند ! ؟
دو نفر لات ، لختی ، جاهل ، در حین دعوا بایستی یکدیگر "منافق" یا "مرتد" ، یا "از دین بدر رفته" ، بنامند ؟ ، یا ناسزایی مناسب و درخور همان سطح بایستی بر زبان جاری سازند ؟ .
استاندارد اش چیست ! ؟
بعضی ملت ها از نماد خرس ، گرگ ، ... برای نمایش پیشینه خودشان استفاده می کنند ، ما ایرانی ها از کدام نماد بایستی استفاده کنیم ؟
۱ نظر:
پیام شما در وبلاگتان روشن نیست.من نتوانستم بفهم شما چه چیزی را مورد بحث قرار داده اید.ما ایرانیها قرنها در زیر استبداد زندگی کرده ایم.
ایرانی هزاران سال در زیر استبداد و زورگویی و فساد و چپاول زندگی کرده است و به این تاریخ خود افتخار زیادی هم دارد. در بافت اجتماعی این حکومتها کسی امنیت نداشه است و هر آن سلسله ای یا شاهی ممکن بود سرنگون شود و زورگوی دیگری بقدرت برسد.این ناامنی در فرهنگ ما و معماری و ...رسوخ کرده است.
در استبداد نه تنها منابع طبیعی غارت میشود و حقوق بشری افراد سلب میشود بلکه زبان و فرهنگ هم از معنا تهی میشود .معنایی آزادی و انتخاب و ...فرق میکند.مثلا با گفتن انتخابات در جمهوری اسلامی این انتصابات است که در ذهن ما میاید.مثل این است که یک فرستنده ای در مغز ما میگوید حرف این ملایان دروغ است.
همین تراژدی را می توان برای واژگانی همچون "جمهور"، "عدالت"، "امنیت" و بسیاری دیگر نیز درنظر گرفت اما مهمتر از همه، باید به جریان ممیزی و سانسور (توسط نهادهایی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) اشاره کرد که بخش بزرگی از این آسیب های زبانشناختی را به صورت رسمی و نهادینه شده ای دنبال می کند و نویسندگان وطن مان را ناگزیر به دالان ها و تنگناهای ناخواسته ای برای دور زدن سانسور و انتقال مفاهیم به خواننده متن، می فرستد.
نسل ما و نسل جوان فعلی تا حدود زیادی با این قلب معانی و تغییر مفاهیم آشنا شده، اما جای نگرانی برای نسل آینده کشورمان است؛ برای نوجوانان مقاطع ابتدایی و راهنمایی که از این مفاهیم، صرفا همان معانی را مراد کنند که مطلوب حکومت است.
از این رو، بیراهه نیست اگر استدلال کنیم که در فردای دموکراتیک ایران، تنها خط لوله انتقال گاز ایران به ترکیه و جاده های مرگبار وطن مان نیست که باید ترمیم شوند؛ بلکه زبان فارسی شیرین مان نیز مصون از تیغ استبداد نمانده و باید برای ترمیم آن چاره ای اندیشید؛ تا هر واژه از بار ایدئولوژیک و سیاسی حاکم خالی شود و معنایی را به اذهان متبادر سازد که براستی واجد همان معناست.
در معماری اگر نگاه کنیم این استبداد به دیوار دور شهرها و دیوارهای بلند دور خانه های ما خود را متجلی میکند.ملتی که در بیرون خانه در عذاب و ظلم است سعی کرده است با وسایل دفاعی مثل دیوار بلند و نرده های نیزه ای خودش را حفاظت کند.در بیرون خانه قدرتی ندارد جار دیواری اختیاری داشته باشد تازه آنجا هم در واقع امنیتی از استبداد نخواهد داشت امنیت از افراد دیگر است که مثل خودش هستند.
افتخار به تاریخ استبداد خودش بی منطقی است
ارسال یک نظر