امروز با مشاهده این پست :
 |
| مردمی که به میل خود در تاریکی نشسته اند، نیاز به روشنایی ندارند . instagram/alishafeipage |
از لحاظ فلسفی و روانشناسی اجتماعی نکات قابل تاملی در منطق این کاریکاتور وجود دارد : در واقع مردمی که علاقه مند اند در تاریکی بنشینند در محیط یا به عبارت دیگر در یک خیابان تاریک نمی توانند اقدام به این رفتار نمایند .
برخی رفتارها زمینه اجتماعی فرهنگی فیزیکی خاصی را لازم دارد .
مانند این که :
در فضا و فیزیک شهری می توان گدایی کرد ، اما ، کسی نمی تواند میان میدان جنگ به تکدی بپردازد ؟ .
در یک خیابان یا فضای روشن عده ای ترجیح می دهند در زوایای تاریک باشند و کمتر دیده شوند یا "کمتر بتوانند ببینند" .
کسانی که در شهر ها از مردم یا کسبه اخاذی می کنند اگر میان دزدان سر گردنه قرار بگیرند اقدام به اخاذی نخواهند کرد بلکه شاید مجبور به بیگاری برای آقایان قطاع الطریق نیز باشند ! .
این گونه تظاهرات رفتاری در پاسخ به ساختار اجتماعی و الگوی زندگی خاصی بروز می کند و نوعی مقاومت در برابر خواست ها و الزامات محیط بیرون می باشد .
درمان آن آگاه ساختن بازیگران چنین سناریو هایی از واکنشی بودن رفتار آن ها می باشد ، البته اگر این رفتار و الگو های رفتاری را برخی نهاد ها و ساختارهای اجتماعی تقویت نمایند برطرف شدن آن ها دشوار می باشد .
...
بنابراین نمی توان گفت این مردم انتخاب کرده اند که در تاریکی بنشینند ، بلکه شاید بهتر باشد بگوییم : واکنش این افراد به روشنایی این است که به سوراخی پناه ببرند که نور کمتری به آن ها برسد .
یا : فضای کوچکی برای خود بسازند که مجبور به درک و پذیرش واقعیت های فضای واقعی ، پهنه پهناوری که زندگی در آن جریان دارد ، نباشند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر