ما را به رندی افسانه کردند ، پیران جاهل شیخان گمراه (حافظ) .
راه و رسم افسانه کردن چگونه است ؟
چون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما
فانی شو و چون عاشقان افسانه شو ، افسانه شو ! (مولوی )
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت .
گر چه قومی را صلاح و نیکنامی ظاهرست
ما به قلاشی و رندی در جهان افسانه ایم (سعدی) .
فسانه گویی چیست ؟
آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند به روز
گفتند فسانه ای و در خواب شدند (خیام) .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر