کارکرد ادبیات عرفانی

کارکرد ادبیات عرفانی چه بوده است ؟
شاید ,
در مقاطعی موتور و مکانیزم تولید حیرت در جوامع بسته  ,  دیگر از کار می افتد .
جامعه (به ویژه جوامع شهرنشین)  آن قدر نسبت به مظاهر تمدن و مظاهر طبیعت خو می کند و برای اش عادی می شود که دیگر جنگ ها , زلزله ها , آسمان ها , کشتی ها , آتش فشان , سیل , قحطی , وبا , ... برای اش استثناء و موقعیت ویژه به حساب نمی آید .
امکان تولید و ارائه  آدرس غلط () دیگر وجود ندارد .
عرفان (در دوره خود , در زمان پیدایش : "نوظهور")  در این میان به کار می آید .
مفاهیم را از سادگی و روزمره گی نجات می دهد .
مفاهیم را رازگونه و رمزآلود می نماید .
ظرفیت بار کردن معانی بر مفاهیم پیش پا افتاده و معمولی را افزایش می دهد .
مردمان مغموم و افسرده از دله گی و , پیش پا افتاده گی , سخافت , حماقت , کهنه پرستی , بلاهت , رجاله گی , نان به نرخ روز خوری , پوچی , تکرار مکررات , عمله ظلم بودن , ملا لغتی بودن , نمایشی زیستن , ...
را با شوق دریافت و تمیز مفاهیم عمیق و رازگونه جان تازه ای می بخشد .
...