۱۳۹۲ اردیبهشت ۱۳, جمعه

سنسورهاي ادبيات استعاري (2)

تصور ميكنم دعاها و اوراد را نيز بايستي جزئي از ادبيات استعاري مان بحساب بياوريم 

حس گرها و سنسورهاي مان در اين مورد بايستي بسيار حساس عمل كنند ، يعني ضريب حساسيت حس گرها را نسبت به اين محتواي ادبيات بيشتر مذهبي مان بايستي بالا ببريم .

در سال هاي گذشته نتيجه افزايش كاربرد اوراد و ادعيه مذهبي در سپهر كلامي جامعه ، تا حدودي خونبار بوده است .

وقتي طيفي ،‌گروهي ، باندي ، در حين استيلاي بر منابع و قدرت ، دايم از اورادي كه نفرين و تنفر ،‌خشم و انتقام در آن ها بكار رفته استفاده ميكنند بايستي منتظر نيات پنهان ناخودآگاه ، ( يا خودآگاهي كه اين نوع گويش براي نمايش آن بكار گرفته شده) ، بود .

هیچ نظری موجود نیست: