بررسی روش های آخوندیسم :
در تعقیب موضوع امروز با پستی از گروه شریعتی برخورد کردم .
موضوع اصلی آن دو عبارت تقریبا هم مضمون از دو بزرگواری که در تصویر مشاهده می شوند بود .
در هر دوی گفتار این بزرگان نوعی سفسطه متعلق به مکتب آخوندیسم وجود دارد .
از یک طرف ، فرد ، حکمی در مورد شرایطی که هیچ احاطه و اختیاری نسبت به آن ندارد صادر کرده و در قبال آن : تلویحا ، از شنونده می خواهد که حکم وی در مورد شرایط قابل احاطه را دربست بپذیرد .
نوعی کار تبلیغاتی فاقد ارزش علمی .
مانند این که گاهی گفته می شود : "نمازتان را این گونه ... بخوانید ، در آن دنیا من پاسخ می دهم .
یا : عهده آن جهان منم ، باده بیار (خیام)
از طرف دیگر ، دقت در محتوا و مفهوم سخن ابراز شده و موارد مشابه آن نشان می دهد که تا چه پایه اعتقاد به جهان دیگر در اذهان متولیان و مبلغان دینی سست شده است .
به نوعی که فرد به اختیار خودش جهان دیگر را به هیچ می گیرد .
حال آنکه ، هیچ گاه ، کاربردی مشابه این ، درباره جهان واقعی و ملموس را در گفتار ایشان نمی توانیم بیابیم .
بنابراین گفتار هر دو بزرگوار از طرفی متضمن نوعی سفسطه رایج آخوندیسم و از طرف دیگر بی اعتقادی مبلغان و متکلمان دینی به آن چه تبلیغ می کنند می باشد .
بی اعتقادی ای که به احتمال زیاد ، رویکرد بیشتر و هجوم آسای اخیر این صنف به سیاست و اقتصاد ناشی از آن بوده است .
در میخانه گشایید برویم شب و روز
که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم !؟
از اشعار امام خمینی
از صفحه دکتر علی شریعتی در فیس بوک |
در تعقیب موضوع امروز با پستی از گروه شریعتی برخورد کردم .
موضوع اصلی آن دو عبارت تقریبا هم مضمون از دو بزرگواری که در تصویر مشاهده می شوند بود .
در هر دوی گفتار این بزرگان نوعی سفسطه متعلق به مکتب آخوندیسم وجود دارد .
از یک طرف ، فرد ، حکمی در مورد شرایطی که هیچ احاطه و اختیاری نسبت به آن ندارد صادر کرده و در قبال آن : تلویحا ، از شنونده می خواهد که حکم وی در مورد شرایط قابل احاطه را دربست بپذیرد .
نوعی کار تبلیغاتی فاقد ارزش علمی .
مانند این که گاهی گفته می شود : "نمازتان را این گونه ... بخوانید ، در آن دنیا من پاسخ می دهم .
یا : عهده آن جهان منم ، باده بیار (خیام)
از طرف دیگر ، دقت در محتوا و مفهوم سخن ابراز شده و موارد مشابه آن نشان می دهد که تا چه پایه اعتقاد به جهان دیگر در اذهان متولیان و مبلغان دینی سست شده است .
به نوعی که فرد به اختیار خودش جهان دیگر را به هیچ می گیرد .
حال آنکه ، هیچ گاه ، کاربردی مشابه این ، درباره جهان واقعی و ملموس را در گفتار ایشان نمی توانیم بیابیم .
بنابراین گفتار هر دو بزرگوار از طرفی متضمن نوعی سفسطه رایج آخوندیسم و از طرف دیگر بی اعتقادی مبلغان و متکلمان دینی به آن چه تبلیغ می کنند می باشد .
بی اعتقادی ای که به احتمال زیاد ، رویکرد بیشتر و هجوم آسای اخیر این صنف به سیاست و اقتصاد ناشی از آن بوده است .
در میخانه گشایید برویم شب و روز
که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم !؟
از اشعار امام خمینی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر