دوست بزرگوار و ارجمندی در صفحه شان نوشته بودند :
در مورد کشور خودمان، بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی اندیشه کنیم، درین صورت است که قدرت بیکار نمی نشیند، رسانه هایش سم پاشی می کنند و قوای نظامی اش؛ مردم آزاری. اما اگر اصلاحات اجتماعی مد نظر باشد، مقامتی در کار نیست.
کدام نیروی امنیتی است که مزاحم NGO ای باشد که روزهای تعطیل به جمع آوری زباله از پارکها و طبیعت می پردازد؟ یا نذورات مردم را جمع کرده به مصرف رشد و بالندگی ایتام می رساند؟
یا اگر تک تک ما تصمیم بگیریم بهتر رانندگی کنیم و قوانین راهنمائی را رعایت کنیم، چه کسی جلویمان را می گیرد.؟
اگر در زمینه ی دفع زباله، بهداشت شهری یا فردی، آداب و رفتار اجتماعی بخواهیم آموزشی دهیم، آیا دولت مانع می شود؟ از مجموع همین زحمات ریز است که یک دهه بعد جمعیت مترقی تری پدید می آید و زندگی سالمتری در پیش گرفته می شود.
در پاسخ :
خانم ... بزرگوار و گرامی
فرموده اید :
--------------------------------------------------
"در مورد کشور خودمان، بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی اندیشه کنیم، درین صورت است که قدرت بیکار نمی نشیند، رسانه هایش سم پاشی می کنند و قوای نظامی اش؛ مردم آزاری. اما اگر اصلاحات اجتماعی مد نظر باشد، مقامتی در کار نیست.
کدام نیروی امنیتی است که مزاحم NGO ای باشد که روزهای تعطیل به جمع آوری زباله از پارکها و طبیعت می پردازد؟ یا نذورات مردم را جمع کرده به مصرف رشد و بالندگی ایتام می رساند؟
یا اگر تک تک ما تصمیم بگیریم بهتر رانندگی کنیم و قوانین راهنمائی را رعایت کنیم، چه کسی جلویمان را می گیرد.؟
اگر در زمینه ی دفع زباله، بهداشت شهری یا فردی، آداب و رفتار اجتماعی بخواهیم آموزشی دهیم، آیا دولت مانع می شود؟ از مجموع همین زحمات ریز است که یک دهه بعد جمعیت مترقی تری پدید می آید و زندگی سالمتری در پیش گرفته می شود."
-----------------------------------------------------
تمنا دارم به این پرسش ها پاسخ گویید :
1- فرموده اید بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی بیندیشیم زیرا :
"قدرت بیکار نمی نشیند : رسانه هایش سمپاشی و قوای نظامی اش مردم آزاری می کنند ، ... "
در این صورت سوال این است :
چه موقع مردم بایستی به تغییر ساختار سیاسی بیندیشند ؟
بایستی خدمت شما عرض کنم :
هزاران سال است مردم ما از ایتام سرپرستی می کنند
اساسا یکی از راه های رشد متولیان دینی پیگیری همین امور به دستور و از جانب مردم بوده است .
هزاران سال است :
کار خیر انجام می شود ، آموزش ، تعلیم ، نذورات ، همکاری اجتماعی و محلی ، صندوق های قرض الحسنه ، تشکیلات خیریه ، و دستگیری از همسایگان و مستمندان .
حتی پس از انقلاب در همین جنگ ، کسانی بودند که کفش های دیگران را برایشان واکس می زدند ، لباس هایشان را برای شان می شستند ، چه انسان های نازنینی ، پاک ، خوش قلب ، صمیمی ، از خود گذشته و ...
پیش از انقلاب یاد ندارم که سر سفره پدرم تمام غذایی که مادرمان پخته بود را خودمان خورده باشیم : کاسه به کاسه برای این و آن فرستاده می شد ، یک دفعه یادمان می آمد فلان همسایه از این غذا خوشش می آید یکی از پسران را میان غذا خوردن می فرستادند که بشقاب سهم فلان همسایه را تا سرد نشده به او برسانند .
در تمام قرون استبداد شاهی و تحمیق متولیان مذهبی ، به قدری مردم ما کار عام المنفعه و خیر و همگانی انجام داده اند که حد و حدود ندارد .
همین هیئت های مذهبی که بعضی شان قدرت را در دست گرفته اند ، برای دزدی و راهزنی تشکیل نشده اند ! ، بی حساب کارهای خیر و دستگیری از همسایگان و اعضای بی بضاعت و بیکار توسط آنها صورت گرفته است .
اگر شما به عنوان طرف مردم بتوانید قول بدهید که کسی صحبت از تغییر ساختار سیاسی نکند ، بنده هم از جانب حکومت قول می دهم که تمام زباله ها به صورت رایگان جمع آوری شود .
در دوران 1400 سال گذشته آن قدر مردم ما عمرشان را گذاشته اند و به سقایت (سقایی ، آب رساندن به تشنگان) پرداخته اند که حساب ندارد .
اساس و زیربنای شخصیت حق بجانب با کار خیر ، کار برای خدا ، و کار در راه خدا شکل می گیرد .
دیگر همکاری و همراهی و یکرنگی مردم بیش تر از این نخواهد شد که شهری ها بروند کمک روستاییان و محصول شان را درو کنند .
هیچ سیستم سیاسی با هر مکانیزمی که بکار ببرد قادر نخواهد بود کارکنانی داشته باشد که خودشان به اندازه نیازشان از صندوق حقوق بردارند و کسی تخطی نکند .
چگونه است با این همه کار خیر و این همه آدم صالح و درستکار تغییرات مورد نظر شما رخ نداده است ؟
تصور کنیم جنگی رخ ندهد
تغییری هم در ساختار سیاسی رخ ندهد
آیا تضمینی وجود دارد که به آن تصویری که شما ساخته اید برسیم ؟
مثلا در همین دوره آقای احمدی نژاد با صرف این همه سرمایه و گشاده دستی چند درصد به این هدف نزدیک شدیم ؟
با سلطه حوزه علمیه روی مدارس و دانشگاه و نظامیان خصوصی بازار و روحانیت روی اقتصاد ، به کجا خواهیم رسید ؟
در مورد کشور خودمان، بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی اندیشه کنیم، درین صورت است که قدرت بیکار نمی نشیند، رسانه هایش سم پاشی می کنند و قوای نظامی اش؛ مردم آزاری. اما اگر اصلاحات اجتماعی مد نظر باشد، مقامتی در کار نیست.
کدام نیروی امنیتی است که مزاحم NGO ای باشد که روزهای تعطیل به جمع آوری زباله از پارکها و طبیعت می پردازد؟ یا نذورات مردم را جمع کرده به مصرف رشد و بالندگی ایتام می رساند؟
یا اگر تک تک ما تصمیم بگیریم بهتر رانندگی کنیم و قوانین راهنمائی را رعایت کنیم، چه کسی جلویمان را می گیرد.؟
اگر در زمینه ی دفع زباله، بهداشت شهری یا فردی، آداب و رفتار اجتماعی بخواهیم آموزشی دهیم، آیا دولت مانع می شود؟ از مجموع همین زحمات ریز است که یک دهه بعد جمعیت مترقی تری پدید می آید و زندگی سالمتری در پیش گرفته می شود.
در پاسخ :
خانم ... بزرگوار و گرامی
فرموده اید :
--------------------------------------------------
"در مورد کشور خودمان، بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی اندیشه کنیم، درین صورت است که قدرت بیکار نمی نشیند، رسانه هایش سم پاشی می کنند و قوای نظامی اش؛ مردم آزاری. اما اگر اصلاحات اجتماعی مد نظر باشد، مقامتی در کار نیست.
کدام نیروی امنیتی است که مزاحم NGO ای باشد که روزهای تعطیل به جمع آوری زباله از پارکها و طبیعت می پردازد؟ یا نذورات مردم را جمع کرده به مصرف رشد و بالندگی ایتام می رساند؟
یا اگر تک تک ما تصمیم بگیریم بهتر رانندگی کنیم و قوانین راهنمائی را رعایت کنیم، چه کسی جلویمان را می گیرد.؟
اگر در زمینه ی دفع زباله، بهداشت شهری یا فردی، آداب و رفتار اجتماعی بخواهیم آموزشی دهیم، آیا دولت مانع می شود؟ از مجموع همین زحمات ریز است که یک دهه بعد جمعیت مترقی تری پدید می آید و زندگی سالمتری در پیش گرفته می شود."
-----------------------------------------------------
تمنا دارم به این پرسش ها پاسخ گویید :
1- فرموده اید بزرگترین اشتباه آن است که به تغییر ساختار سیاسی بیندیشیم زیرا :
"قدرت بیکار نمی نشیند : رسانه هایش سمپاشی و قوای نظامی اش مردم آزاری می کنند ، ... "
در این صورت سوال این است :
چه موقع مردم بایستی به تغییر ساختار سیاسی بیندیشند ؟
بایستی خدمت شما عرض کنم :
هزاران سال است مردم ما از ایتام سرپرستی می کنند
اساسا یکی از راه های رشد متولیان دینی پیگیری همین امور به دستور و از جانب مردم بوده است .
هزاران سال است :
کار خیر انجام می شود ، آموزش ، تعلیم ، نذورات ، همکاری اجتماعی و محلی ، صندوق های قرض الحسنه ، تشکیلات خیریه ، و دستگیری از همسایگان و مستمندان .
حتی پس از انقلاب در همین جنگ ، کسانی بودند که کفش های دیگران را برایشان واکس می زدند ، لباس هایشان را برای شان می شستند ، چه انسان های نازنینی ، پاک ، خوش قلب ، صمیمی ، از خود گذشته و ...
پیش از انقلاب یاد ندارم که سر سفره پدرم تمام غذایی که مادرمان پخته بود را خودمان خورده باشیم : کاسه به کاسه برای این و آن فرستاده می شد ، یک دفعه یادمان می آمد فلان همسایه از این غذا خوشش می آید یکی از پسران را میان غذا خوردن می فرستادند که بشقاب سهم فلان همسایه را تا سرد نشده به او برسانند .
در تمام قرون استبداد شاهی و تحمیق متولیان مذهبی ، به قدری مردم ما کار عام المنفعه و خیر و همگانی انجام داده اند که حد و حدود ندارد .
همین هیئت های مذهبی که بعضی شان قدرت را در دست گرفته اند ، برای دزدی و راهزنی تشکیل نشده اند ! ، بی حساب کارهای خیر و دستگیری از همسایگان و اعضای بی بضاعت و بیکار توسط آنها صورت گرفته است .
اگر شما به عنوان طرف مردم بتوانید قول بدهید که کسی صحبت از تغییر ساختار سیاسی نکند ، بنده هم از جانب حکومت قول می دهم که تمام زباله ها به صورت رایگان جمع آوری شود .
در دوران 1400 سال گذشته آن قدر مردم ما عمرشان را گذاشته اند و به سقایت (سقایی ، آب رساندن به تشنگان) پرداخته اند که حساب ندارد .
اساس و زیربنای شخصیت حق بجانب با کار خیر ، کار برای خدا ، و کار در راه خدا شکل می گیرد .
دیگر همکاری و همراهی و یکرنگی مردم بیش تر از این نخواهد شد که شهری ها بروند کمک روستاییان و محصول شان را درو کنند .
هیچ سیستم سیاسی با هر مکانیزمی که بکار ببرد قادر نخواهد بود کارکنانی داشته باشد که خودشان به اندازه نیازشان از صندوق حقوق بردارند و کسی تخطی نکند .
چگونه است با این همه کار خیر و این همه آدم صالح و درستکار تغییرات مورد نظر شما رخ نداده است ؟
تصور کنیم جنگی رخ ندهد
تغییری هم در ساختار سیاسی رخ ندهد
آیا تضمینی وجود دارد که به آن تصویری که شما ساخته اید برسیم ؟
مثلا در همین دوره آقای احمدی نژاد با صرف این همه سرمایه و گشاده دستی چند درصد به این هدف نزدیک شدیم ؟
با سلطه حوزه علمیه روی مدارس و دانشگاه و نظامیان خصوصی بازار و روحانیت روی اقتصاد ، به کجا خواهیم رسید ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر