۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۷, چهارشنبه

آیا "اصلاحات" آلترناتیو وضع موجود است ؟

...
منظور بنده این است که اصلاحات یک راهکار سیاسی ، آلترناتیوی در برابر جمهوری اسلامی ، یک انتخاب دیگر ، نیست .
زیرا وضعیت حاضر وضعیت مشخصی است ، مثلا ولایت مطلقه فقیه ، نهاد های سرکوب ، شورای نگهبان و  ... و شرایط کاملا معین دیگر ، 

(البته وضعیت های نامعین داریم : 
مثلا مشخص نیست که فلان نهاد که به عنوان "پاسداری از انقلاب اسلامی" در قانون تعریف شده است ، در عمل برای پاسداری از چه چیزی اقدام خواهد کرد ؟، 
اما  ، همه این موارد نامعین هم در راستای حفظ ساختار فعلی نامعین گذارده شده اند و در خدمت گزینه حاضر و مسلط و قبضه کننده قدرت هستند ).
مدافع یک گزینه در برابر "شرایط معین" بایستی "شرایط معین" را بگذارد .
چه موقع شرایط و پیش آگهی اصلاحات معین گردیده ؟ هیچ گاه چنین اتفاقی نیفتاده !
وقتی شما می فرمایید "همه چیز" را یکدفعه نباید خواست ، بایستی تعیین بفرمایید " چه مقدار چیز" را در هر وعده می توان خواست .
اصلاحات آلترناتیو وضع موجود نیست ،
اصلاحات : باری به هر جهت ، حرفی برای گفتن داشتن است .

اصلاحات معین نمی کند که چگونه و تا چه مدت به چه منافعی خواهیم رسید ؟ 
اصلاحات : یک هیچ بزرگ است .
البته می توان گفت : "سکولاریزم و ... نیز در برابر این نظام پیش آگهی معینی ندارند" 
حداقل وضعیت خود را در برابر کلیت نظام روشن نموده اند .
ولی سخن اصلاح طلبی مانند این داستان است  : 
---------------------------------------
ما در سرزمین غولان آدم خوار زندگی می کنیم .
این غول ها بسیار قوی و خشن هستند .
در ظاهر با آنها ادعای همکاری ، بردگی و دوستی می کنیم .
وقتی به خواب رفتند ، بر آنها می شوریم و قدرت را در دست می گیریم ! .  
----------------------------------------
برای اینکه مکانیسمی را بتوان سرعت اش و عملکردش را اندازه گیری و بررسی کرد ، ابتدا ، در عالم خارج بایستی آن مکانیسم وجود داشته باشد .
بایستی هویت مستقلی داشته باشد .
وقتی می توان اصلاحات را بدیلی در برابر جمهوری اسلامی دانست که از رژیم  جمهوری اسلامی قابل تمیز باشد .
چگونه می توان جبهه اصلاحات را از این رژیم جدا نمود ؟
چه ساز و کاری ، چه مجموعه ای دست اندرکار این توسعه اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی ، ... که فرمودید می باشند ؟
با چه پشتیبانی مالی ، مردمی ، تشکیلاتی ، این کار را به پیش می برد ؟

احتمالا ، مدافعان اصلاحات ، پروژه های تعریف شده در بودجه کل کشور  که با رانت حکومتی به این و آن واگذار می شود را توسعه اقتصادی و اجتماعی بر می شمارند و  گمان کنم تشکیل بنیاد باران و رفتارهای محمد خاتمی را پروژه های توسعه سیاسی قلمداد می کنند ! ؟ .
در پاسخ کسی که مدعی بود اصلاحات وجود خارجی دارد : 
یکی از آثار تمدن جدید و علمی شدن زندگی آن است که هر گونه ادعا و اقرار ( حتی به ضرر خود ) پذیرفتنی نیست !
یعنی اگر متهمی اقرار کند که وی مرتکب فلان جرم شده ، تا نتواند کم و کیف آن را بیان کند ، که چگونه می توانسته در صحنه جرم حضور داشته باشد و مرتکب آن جرم شود ، چنین اقراری ، حتی ، از او پذیرفتنی نیست .
هر کسی ، از هر منبع یا مکانی ، نمی تواند ادعا کند که در فلان کنش یا تحول سیاسی نقش موثر داشته و مدعی وجود مکانیسمی موهوم شود .
یکی از دلایل عدم وجود چنین مکانیسم موهومی را در کامنت قبلی خدمت تان ذکر کردم .
البته واقعا مایه خوشحالی و تغییر نگاه و دید بنده خواهد بود اگر واقعا چنین سازوکاری وجود داشته باشد.
ادعای مشارکت مردم در انتخابات آن هم از طریق عاملان سینه چاک و امنیتی رژیم ، بسیار ادعای گزافی است .
اما به هر حال خوب است مکانیزم آن و نقش مردم در آن (حداقل یکی از رخدادهای سیاسی) به نحو قابل تشخیصی شرح داده شود ؟

 

هیچ نظری موجود نیست: