بیشتر معضلات امروز جامعه ما ریشه در "خطا های شناختی" دارد .
اختلال در تفکر : وسواس های فکری ، انواع فوبی های اجتماعی
اختلال در شناخت : جابجا گرفتن ، اشتباه گرفتن ، تصور غیر واقع در مورد خصوصیات یک فرد
اختلال در تشخیص : ناتوانی تشخیص خوب از بد ، ...
کسانی که در رشته های علوم اجتماعی فعالیت می کنند وظیفه دارند : در هر زمینه این نقایص شناختی و اختلالات عملکرد ذهنی ( functional ) را برجسته کرده و نمایان سازند .
در لینک زیر در مورد یکی از انواع "اختلال در شناخت" از جنبه "روانشناسی اجتماعی" گفتگو شده است که در حد بضاعت اندک خودم موضوع را شرح می دهم :
"تاثیر هالیوودی"
در جامعه ما بسیار مصداق دارد ، در مورد شخصیت هایی که از جنبه های هنری و احساسی روی مردم تاثیرگذار هستند ، در زمینه های مختلف با آن درگیر هستیم و مسئله روزمره ماست .
خلاصه این تاثیر این گونه است :
خواستنی بودن ، محبوبیت و موجه بودن افراد در یک زمینه (معمولا جنبه های هنری و احساسی ) این تاثیر را روی مردم می گذارد که تصور می کنند در زمینه های دیگر نیز این شخصیت ها مطلوب و مناسب می باشند .
مانند این که در جامعه ما از بازیگرانی که در یکی دو فیلم خوب درخشیده اند ، برای تلقین مفاهیم اجتماعی سیاسی استفاده می شود .
یا اینکه : معمولا مردم سخنران یا قصه گویی که داستان و افسانه های جالب و سوزناکی در مورد اسطوره ها و حق خواهان و عدالت خواهان تعریف می کند را با خود آن عدالت خواه اشتباه می گیرند .
به عبارت دیگر رفتار شغلی و حرفه ای وی را با خصوصیت اخلاقی اش یکسان می پندارند .
گاه این "یکسان پنداری" وضعیت تاسف باری به خود می گیرد : ممکن است به فلان هنرپیشه نامه بنویسند و از او بخواهند همان گونه که در فیلم نقش سوپرمن را بازی می کند در عالم واقع نیز به یاری آنان بشتابد ! .
البته همان گونه که در متن انگلیسی مقاله نیز اشاره شده است ، شاید پر هزینه ترین سوء استفاده از این خطای شناختی توسط سیاستمداران صورت بگیرد .
مردم ما کسانی که شغل و حرفه شان نقالی و خطابه در مورد عدالت خواهی و یا سرگذشت "عدالت خواهان" بوده است را با قهرمانی که آن ها را از چنگال استعمار و استبداد نجات خواهد داد اشتباه گرفته اند ! .
...
Hollywood stars demonstrate the halo effect perfectly. Because they are often attractive and likeable we naturally assume they are also intelligent, friendly, display good judgement and so on. That is, until we come across (sometimes plentiful) evidence to the contrary.
In the same way politicians use the ‘halo effect’ to their advantage by trying to appear warm and friendly, while saying little of any substance. People tend to believe their policies are good, because the person appears good. It’s that simple.
But you would think we could pick up these sorts of mistaken judgements by simply introspecting and, in a manner of speaking, retrace our thought processes back to the original mistake. In the 1970s, well-known social psychologist Richard Nisbett set out to demonstrate how little access we actually have to our thought processes in general and to the halo effect in particular.
...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر