۱۳۹۴ خرداد ۱۵, جمعه

قیمت ، بها ، ارزش ، یا هزینه تحمیل شده ؟

قسمتی از بهای هر کالایی در اقتصاد  را هزینه تحمیل شده ای ، تشکیل می دهد .
هزینه سربار
سربار نه به معنی اصطلاحی آن در حسابداری و امور مالی .
نه به معنی هزینه های بالاسری
بلکه به معنای سَربار ! ، یعنی هزینه و خرجی که بر دوش دیگری نهاده شده است .
تولید کننده ، برزگر ، کارگر ، کارمند ، مستخدم ، فعال اقتصادی ، کار آفرین ،  ...
بایستی هزینه اقشار غیر مولد را نیز بر دوش خود حمل کند .
این که کارگری لازم است تمام عمر اش را کار کند تا بتواند یک منزل مسکونی داشته باشد ، یعنی این که :
کارگر ابتدا بایستی برای چندین نفر عنصر غیر فعال اقتصادی ، عناصرِ غیر مولد ، مَسکَن تهیه کند ، تا آن گاه شاید بتواند از مسکن مورد نیاز خویش برخوردار شود .
در اقتصاد مُحَلِّلی ، بیشترِ روابطِ اقتصادی این گونه اند .
اقتصاد محللی ، روابط ناسالم اقتصادی ، که می تواند از آن  ها با عنوان رابطه محللی ، مجوزی ، جواز ، تجویز ، رانت ، اجازه ای ، حق اجازه دادن ، ... یاد نمود بر این پایه ناسالم استوار است .
در چنین اقتصادی : فعال اقتصادی برای دسترسی به معدن برای استخراج علاوه بر هزینه کارگر ، مهندس ، حمل و نقل ، ....
هزینه های دیگری نیز بایستی بپردازد :
هزینه مصرف تریاک صاحب منصب فلان اداره
هزینه مخارج خورد و خوراک و پوشاک خانواده ....
هزینه گذران زندگی کارچاق کن ها ...


هزینه های سربار به معنی سربار ، یعنی آویزان ، تحمیل شده ، به دوش کشیدن بار عناصر غیر مولد ،
هزینه خورد و خوراک ، پوشاک ، مسکن ، ... همه مخارج و هزینه های یک زورگو یا فریبکار در یک محله ، هزینه ای است که بر دوش مردمان آن محل تحمیل شده است .
کلیه مخارج
زندگی زمین بازان ، اوقاف ، زمین خواران ، .... بر دوش کسانی که می خواهند و. حق دارند از مسکن مناسب به نسبت رنجی که متحمل می شوند برخوردار گردند ، در واقع تحمیل شده است ، سرشکن شده است ، ...
هزینه فساد اداری ، رشوه خواری ، رانت خواری ، زدوبند ، کار چاق کنی ، و امثال این ها ، قسمت عمده ای از بهای تمام شده کالاها و خدمات را در کشور ما تشکیل می دهند .




هیچ نظری موجود نیست: