بی تفاوتی یا اختیار

شاید بتوان گفت : 
 توده اصلی و بدنه جامعه ما هیچ گاه با موضوع انتخاب رای ندادن ( تحریم انتخابات ) روبرو نبوده است .
آن چه با آن روبرو بوده ایم بی تفاوتی نسبت به مشارکت در تعیین سرنوشت بوده است .
مشارکت ها بیشتر ، کارناوالی ، دوره ای بوده .

شاید این برای اولین بار باشد که در مورد امکان عدم مشارکت در بازی حاکمیت اندیشه می شود .
برخی  دلسوزان و عمل گرایان واقعا نگران بی عملی و انفعال هستند از دید آنان عدم مشارکت مردم در نمایش انتخاباتی نوعی فرصت سوزی است ،‌زیرا انفعال و بی تفاوتی مردم این دلسوزان را به رفتار نمایشی از جانب مردم نیز دلگرم می سازد .

نگرانی این افراد  با این تحلیل قابل درک است زیرا از دیدگاه آنان : مردم هیچ مشارکتی در تعیین سرنوشت خود جز همین مشارکت های صوری و تشریفاتی  ،  ( از دید خودشان ) نداشته اند یا هنوز ندارند .
ولی ، هر چند فاصله زمانی بین "دریافت لزوم اقدام"  تا "اقدام همگانی در مورد آن"  در جامعه ما بسیار طولانی است .
و برخی فلسفه ها و عادت ها نیز به طولانی تر کردن آن یاری می رساند .
اما نبایستی از وقوع آن قطع امید کرد . 
...