یافته جدیدی که امروز در این سایت انتشار یافته ، در این باره می باشد که "دلیل واقعی این که باهوش تر ها تمایل به تنهاتر بودن دارند چیست ؟"
ثابت شده است افراد باهوش استثنایی بر قواعد معمولی هستند .
مطالعات جدید نشان داده اند : افراد باهوش هر چه بیشتر با دوستان خود معاشرت کنند ، رضایت کمتری از زندگی خواهند داشت ! ؟ .
این ادعا قاعده پذیرفته شده مبنی بر این که : "اجتماعی شدن همواره باعث شادتر زیستن مردمان می گردد" را به چالش می کشد ! .
شاید بدین خاطر باشد که برای برخی افراد ، به ویژه آن هایی که هوش بالاتری دارند ، معاشرت با دیگران باعث افزایش میزان رضایت از زندگی ( احساس خوشبختی ) نمی گردد .
توضیح چنین است :
تمرکز بر برنامه ها و اهداف دراز مدت با هوشمندی همراه می باشد ، حال آن که اجتماعی شدن ( قاطی شدن با دیگران ) می تواند در این برنامه ها و اهداف دراز مدت رخنه ایجاد نماید (بازماندن از تحصیل ، اختراع ، پیشرفت ... ) .
افزون بر این ، پژوهش گران توضیح دیگری بر مبنای نظریه تکامل برای این حالت عنوان نموده اند .
ایده آن ها چنین است : هوشمندی بیشتر باعث می شود افراد زیرک تر تطابق بهتری با جهان مدرن امروزی داشته باشند .
انسان امروزی دیگر یک شکارچی دسته جمعی برای دسترسی به گوشت شکار نیست تا نیاز به ارتباط تنگاتنگ با سایر همنوعان اش داشته باشد .
مردمان باهوش بهتر می توانند با روش های زندگی جدید که کمتر جمع-گرا هستند خود را تطبیق دهند ( جور شوند ) .
این یافته ها می تواند بسیاری از معضلات اجتماعی یا بهتر بگوییم شکاف ها و عدم تناسب ها در جامعه ما را توجیه نماید :
چرا هنگامی که بزرگترها در انتظار نشسته اند جوانترها ( دانش آموخته ها ) بدان ها رجوع کنند راهنمایی بخواهند ، آن ها خود را با گوشی های هوشمند سرگرم می سازند ! ؟ .
گوشی هوشمندی که از پایه برای استفاده فردی (غیر جمعی) طراحی شده است ! .
چرا انقلابیون دانش آموخته ما نتوانستند با توده های مردم عامی ارتباط برقرار نمایند و این مهم را به دست "عالِم نُمایان" سپرده و خود به پشت میز کارشان ، دفترشان ، اتاق شان ، ویلای شان ، آزمایشگاه شان ، کتابخانه شان ، کارخانه شان ، پروژه عمرانی شان ، خارج ، زندان ! ، ... پناه برده و مردم را در دام مردم فریبان رها ساختند ! ؟ .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر