۱۳۹۵ فروردین ۱۵, یکشنبه

علوم انسانی و پیش بینی رخداد های آینده

می گویند : اشکال کار علوم انسانی آن است که رخداد های آینده را نمی تواند پیش بینی نماید .
به درستی این ادعا باور ندارم .
اگر بتوان الگویی را ترسیم نمود که در گذشته بارها و بارها تکرار شده باشد ، ناگزیر روی دادن آن در آینده نیز گریز ناپذیر خواهد بود .
خوب ، به عنوان مثال واکنش و رویکرد سازمان ، ساختار و سازوکار مذهبی حاکم بر ایران و رخنه کرده در لابلای لایه های اجتماعی ایران نسبت به شرایطی که در حال حاضر در آن درمانده است ،‌چه خواهد بود ؟
آیا می توان رفتار دین کاران ( متولیان دینی ، کاسبان دینی ، دین پناهان ، ... ) در تعامل با شرایط جامعه را پیش بینی نمود ؟
امروز میان :
الف - دموکراسی دینی : پذیرش دموکراسی و مصادره آن و ممزوج نمودن (آمیختن) آن با باورهای شان
ب - نفی دموکراسی و کوبیدن میخ حکومت عدل علی (خلافت اسلامی) در جهان
پاندول وار آونگ  می باشند ، فردا به کدام سو متمایل خواهند شد ؟
در گذشته در چنین شرایطی ( در دوره های یک یا چند "صد ساله" ) چه رفتاری بروز داده اند ؟

هیچ نظری موجود نیست: