آیا فراموش کردن مفاهیم کلی و انتزاعی و گفتگو و تفکر در مورد مصادیق یک کلی می تواند راه حل باشد ؟
مانند این که بجای گفتگو در مورد سرمایه داری و کاپیتالیسم , بحث و زمینه و محدوده تفکر را محدود به یک شرکت چند ملیتی نموده و در مورد آن گفتگو نماییم .
بجای ناسزاگویی به فاشیسم و فاشیست ها : آن مجموعه ای که رفتار اش فاشیستی بوده را مشخص کرده و مورد قضاوت قرار دهیم ؟
...
فاشیسم , خشونت , برده داری , استثمار , استبداد , ستم , بی عدالتی , داعش , ... همه این مفاهیم موضوعات دور از دسترس که برای مشاهده مصادیق آن بایستی به اروپای اوائل قرن بیستم مراجعه کرد نیستند , بلکه از روز زاده شدن تا هنگام جان سپردن همواره با ما هستند .
این ناهنجاری ها و نهادهای اجتماعی زاده خلق و خو , فیزیولوژی و تمایلات خود انسان ها هستند , این الگو های رفتاری در خانه و خانواده شکل می گیرند و آموزش داده می شوند .
آن ها را نبایستی در جنگ جهانی یا کوچه های تنگ و تاریک و مه آلود لندن ! جستجو کرد , همه ما , هر روزه , در هر محل با نمودهای عینی و آشکار و مشهود آن ها سروکار داریم .
...
تظاهر به ایثار و از خودگذشتگی , آزار دیدگی و متهم کردن دیگران به بیوفایی ( اهل کوفه بودن ) و ناسپاسی رفتاری نیست که مختص رژیم حاکم باشد , در جامعه ما , تقریبا , همه مادران به نوعی چنین رفتاری را با فرزندان شان بروز می دهند ! ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر