سال ها به این می اندیشیدم که این چه نوع الگویی است :
برای بیرون انداختن جوان دانشجو از پنجره ! , برای این که انرژی روانی چنین عمل وحشیانه و غیر انسانی ای را پیدا کنند بایستی با صدای بلند "یا زهرا" بگویند و حتی شاید قطره اشکی نیز برای "اباعبدالله" بریزند ! ؟ .
در مراسمی که معمولا گروه های فشار آن ها را بر هم می زدند یا سخنران را مورد ضرب و شتم قرار می دادند , ابتدا به ساکن و یکباره مبادرت به اعمال خشونت به فرد مورد نظر نمی کردند بلکه به تدریج با همدیگر "یا حسین" یا "حسین حسین" را دم می گرفتند و سپس سر و روی قربانی را لگد باران می کردند .
یا هنگامی که خودم در بازداشت بودم , بازجو ابتدا با لحنی هیستریک گفت "مرجع تقلید مرا مسخره میکنی ؟ " , و سپس با اندوه بیشتری همین جمله را تکرار کرد و بتدریج ادای این عبارت خشن تر و محکم تر شد و سپس شروع به کوبیدن با کف دست روی سر بنده کرده و مرتب می گفت : "مرجع تقلید مرا مسخره می کنی !؟ " ! .
بدون این حالت , انرژی روانی لازم برای ضرب و شتم را نمی توانست پیدا کند و اساسا جو جلسه و سخنان من به هیچ وجه تحریک آمیز نبود و هیچ خلاف و عمل غیر قانونی نیز در بین نبود و بنده نیز در اظهارات ام مسئولیت تمام نوشته های ام در اینترنت را پذیرفته بودم .
بنابراین احساس دلسوزی برای فرد مظلوم می تواند ابراز خشونت را برای فرد تسهیل کند و انرژی و اراده لازم برای انجام این کار برای کسی که خواست و نیت و زمینه اش را دارد فراهم سازد .
خوشحال ام که امروز با مشاهده این نتیجه تحقیق توانستم مشاهداتی که در این مدت داشتم را جمع بندی کرده و به نتیجه برسانم :
Empathy Can Sometimes Motivate This Dark, Unjustified Behaviour
Empathy has a dark side which is at odds with its image as a cure-all for the world’s problems.
Contrary to the common view of empathy as an emotion solely eliciting
compassion and warmth, empathy can unexpectedly motivate aggression.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر