همان گونه که در یادداشت دیوار دفاعی پیرامون تهران بزرگ ! ؟ نشان دادم , ادا و اطوارهای جشن های دو هزار و پانصد ساله و توسل به داریوش بزرگ یا کوچک ! , دیگر نمی توانست جوابگوی ناکارآمدی و عدم مشروعیت و حقانیت نظام شاهنشاهی و ناکارآمدی هیولای بوروکراسی بودجه خوار به مرکزیت سفره بزرگ چند میلیون نفری حرام خواری تهران بزرگ باشد , بنابراین ناگزیر رخنه ای که به یاری فرنگیان لامذهب ! در خلافت دینی بوجود آمده بود , دوباره اندک اندک بدین گونه بسته شد :
و دیوانسالاری ناکارآمد مردم کش بودجه خوار خود را در پس دیوار دفاعی خلافت دینی پنهان نمود .
البته این سیستم ناپاسخگو که برای طفره رفتن از پاسخگویی نیاز به یک "صدا خفه کن " , یا سیستم "خاتمه دهنده گفتگو" یا به عبارت بهتر "فصل الخطاب" داشت , از میان کاندید های خلافت دینی نیز گزینش کرده و می کند :
و دیوانسالاری ناکارآمد مردم کش بودجه خوار خود را در پس دیوار دفاعی خلافت دینی پنهان نمود .
البته این سیستم ناپاسخگو که برای طفره رفتن از پاسخگویی نیاز به یک "صدا خفه کن " , یا سیستم "خاتمه دهنده گفتگو" یا به عبارت بهتر "فصل الخطاب" داشت , از میان کاندید های خلافت دینی نیز گزینش کرده و می کند :
بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی
انفجار در دفتر نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران
این هیولا که علم چهل تکه اش رنگ و وصله شازده های قجری و بازماندگان سلسله صفوی تا مریدان گردن کلفت منطقه ای تزاری و زمین خواران بزرگ و از همه پر رنگ تر بازار سنتی تهران و شهرهای بزرگ دیگر و بزرگ زمین خواران و صاحب منصبان دولتی , همه را با هم دارد , برای این که پاسخگوی خلق های در بند و ستمدیده به بند کشیده شده نباشد , در نهایت این راهکار ( ناپاسخگویی و حواله به غیب! ) را در پس پرده غیب , محل جولان خلافت دینی یافت و همچون هزاران سال گذشته سهم کوچکی از سفره حرامخواری را به سازمان دینی واگذار نموده و توجیه و تبلیغ مشروعیت خویش را به این سازمان که انصافا در این کار سرآمد هر سازوکار تبلیغاتی دیگر می باشد , سپرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر