زیرا این دیوار غیر قابل تخریب است ! .
برای این که بنیان خانواده غیر قابل تخریب است .
برای این که بنیان خانواده غیر قابل تخریب است .
زیرا بنیان تربیت و فرهنگ خانوادگی که در جوامع ما هدف اش در بند نگاه داشتن اعضای جدید تر خانواده می باشد , به مدد فقه و ادبیات تبدیل به قانون و شرع شده , رخنه ناپذیر است و ناگزیر از درون خانواده بایستی تغییر یابد .
زیرا مدعیان بیرون یا پای این دیوار در صدد تخریب آن یا برچیدن سفره حرامخواری نیستند , بلکه به دنبال جایی در صدر سفره یا گوشه دنجی بر بالای دیوار می گردند .
زیرا تمامی ادبیات ما از فردوسی گرفته تا حافظ و تمامی شش دفتر مثنوی که مولوی نوشته ( یا به نام او نوشته اند ) , تا تمامی نوشته جات امثال شریعتی و سروش و فقه و عرفان و حکمت و اصول و ... بنیان این دیوار را مستحکم می دارند .
زیرا مردسالاری سبیل از بناگوش در رفته , انرژی روانی حفاظت از این دیوار را تامین می کند .
زیرا دیگر مانند دوره مشروطه این دیوار آن چنان به لطف نسیم تجدد ترد و شکننده نیست که چند ده سوار به ریاست سرداری بختیاری یا چند ده نفر داش های محلات تبریز بتوانند آن را در هم بشکنند .
بلکه چند میلیون شکم حریص , گرسنه , متوقع , و از خود راضی , مجرای ارتزاق شان از گلوی این اژدهای کشور خوار می گذرد .
زیرا شبه اپوزیسیون داخلی ( اصلاح طلب حکومتی ) نه تنها تخریب آن را نمی خواهد بلکه در پی آن است که از تشریفات ظاهری و خسته کننده و ملال آور نشستن بر سر سفره حرامخواری و احیانا مستحبات و واجبات آن بکاهد .
هیچ یک از مردم دَر بند شده قصد یا انگیزه یاری رساندن به تخریب این دیوار را در خود نمی بینند , زیرا می دانند که پس از آن نیز : دیوار همان دیوار خواهد بود و سفره همان سفره .
زیرا کسی ( همان هایی که هنوز حتی دو نفرشان نتوانسته اند با هم ائتلاف یا حداقل گفتگو کنند ) تا کنون از برچیدن این سفره با آنان سخن نگفته و شاید نخواهد گفت , چون , راه و روش دیگری برای در بند نگاه داشتن این مردم نمی دانند .
این دیوار رخنه ناپذیر است زیرا تارهای نامرئی موهوم که در خانواده ها برای تداوم و برقراری رابطه ارباب و رعیتی با ذکور و تداوم و برقراری رابطه ملکی و مالکیتی با اُناث می تَنَند در سطح جامعه توسط حکومت به مدد مکانیسم شعر و داستان و پند و اندرز و فقه و شرعیات تبدیل به طناب هایی قطور و آشکار برای در بند نگاه داشتن همه خانواده ها می گردد .
و بدین ترتیب بزرگ تر ها روی شان نمی شود به بافتن موهومات اقرار کنند و کوچک تر ها نیز با آن الفت نوستالژیک دارند .
برای این دیوار را نمی توانیم تخریب کنیم که هر یک : دَر بَندِ دَر بَند بودنِ یکدیگریم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر