سفسطه بنیادی مدعیان چیست ؟
اصلی ترین و بنیادی ترین سفسطه و ترفندی که مدعیان برقراری و استقرار حکومت دینی به کار می برند و ترویج می کنند و از آن بهره می گیرند : جابجا گرفتن ادعا با اصل است .
ذهن مردم عامی که لشکر مردگان متحرک و بازوی سرکوب سایر اقشار را تشکیل می دهند قادر به تشخیص و تفاوت بین " ادعا و اصل " نمی باشد .
بدین ترتیب با جابجا گرفتن "ادعای حاضر" با همه خوبی هایی که در ذهن شان , فرهنگ و عرف شان به دین نسبت داده اند , مدعی فعلی را و ادعای وی را با همه آن خوبی هایی که برای دین و مذهب خاص در ذهن شان قائل هستند جابجا می گیرند و خود را دربست تسلیم آن ادعا می نمایند .
نهادهای حاکمیت مدعی دین نیز به خودی خود چنین جابجا گرفتنی mistake را ترویج می کنند .
صدور حکم " محاربه با خدا " ! ( جنگ با خدا ! ) برای کسی که در اعتراض یا حتی "در حال جنگ" با "مدعی حکومت دینی" می باشد نمونه چنین ترویج و تعمد در نادیده گرفتن این تفاوت می باشد .
این
چنین است که جهانگشایان , گردنه بند ها , قلدر ها , زورگیرها , چپاولگران
در قالب مدعیان دینی و مذهبی همواره بر دیگر مردمان , بر انسان های مولد و
تمدن ساز , تولید کننده ثروت , تاخته و ثروت تولید شده را از چنگ آن ها به
در آورده اند .
از سرزمین
های حاصلخیز ایران گرفته تا تاکستان های اسپانیا , و از سرزمین اشغال شده
توسط مدعیان دین موسی در آن سوی رود اردن تا قسطنطنیه , از نیل تا فُرات و از فُرات تا نیل ! .
از
مدعیان دینی و مذهبی که حکومت های شناخته شده به نام امویان , عباسیان ,
علویان و ... را تشکیل داده اند گرفته تا حکومت های تشکیل شده توسط
جنگجویان صلیبی یا یهودی و مانند آن ها .
همگی برای لشگرکشی و دیگرکُشی نیاز به این جابجا گرفتن داشته اند , از سطان محمد فاتح تا شاه عباس صفوی , و حتی امپراتوران روم .
نه تنها مدعیان و مردم عامی , بلکه مخالفان مدعیان نیز در دام این جابجا گرفتن اسیر می شوند , مخالف و معترضی که در بند مدعیان و سلطه جویان استقرار حکومت دلخواه خود با کاربرد این سفسطه گرفتار آمده ممکن است به اشتباه خودِ مفهوم را مورد حمله قرار دهد .
در حالی که یک مفهوم , یک نام , یک علاقه و باور در جهان بیرون از ذهن هیچ نقشی ندارد بلکه انسان هایی که با بهره برداری از این راهکارها و باورها دیگران را به سلطه در می آورند در عالم واقع وجود دارند , یعنی همان مدعیان .
هر باور , هر عقیده , هر علاقه و تمایل می تواند بدین منظور مورد استفاده قرار گیرد از دین و مذهب گرفته تا حقوق بشر , حتی دموکراسی و ناسیونالیسم ایرانی , برای پیشگیری از چنین رخدادی لازم است سازوکارهای پاسخگویی مدعیان که همان امکان مورد پرسش قرار دادن حاکمان و نهادها باشد در جامعه مدنی استقرار یابد و همه مردم در آن مشارکت داشته باشند .
آزادی بیان خط قرمزی است که هیچ گاه نبایستی اجازه عبور از آن به هیچ مدعی و سیاستمداری داده شود .
نه تنها مدعیان و مردم عامی , بلکه مخالفان مدعیان نیز در دام این جابجا گرفتن اسیر می شوند , مخالف و معترضی که در بند مدعیان و سلطه جویان استقرار حکومت دلخواه خود با کاربرد این سفسطه گرفتار آمده ممکن است به اشتباه خودِ مفهوم را مورد حمله قرار دهد .
در حالی که یک مفهوم , یک نام , یک علاقه و باور در جهان بیرون از ذهن هیچ نقشی ندارد بلکه انسان هایی که با بهره برداری از این راهکارها و باورها دیگران را به سلطه در می آورند در عالم واقع وجود دارند , یعنی همان مدعیان .
هر باور , هر عقیده , هر علاقه و تمایل می تواند بدین منظور مورد استفاده قرار گیرد از دین و مذهب گرفته تا حقوق بشر , حتی دموکراسی و ناسیونالیسم ایرانی , برای پیشگیری از چنین رخدادی لازم است سازوکارهای پاسخگویی مدعیان که همان امکان مورد پرسش قرار دادن حاکمان و نهادها باشد در جامعه مدنی استقرار یابد و همه مردم در آن مشارکت داشته باشند .
آزادی بیان خط قرمزی است که هیچ گاه نبایستی اجازه عبور از آن به هیچ مدعی و سیاستمداری داده شود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر