"هذیان ها عقاید غلطی هستند که با هوش یا پیشینه فرهنگی درمانجو هماهنگ نیستند. به رغم تلاش دیگران برای متقاعد کردن فرد که این عقاید غیرمنطقی اند، او هذیان هایی دارد که در برابر دیدگاه های منطقی، بسیار مقاوم هستند."
در باورهای دینی : فرد از کودکی در محیطی که اطرافیان به شکل جدی وانمود میکرده اند امر موهومی وجود واقعی یا حقیقی دارد , رشد کرده و به این امر باور پیدا کرده یا همان وانمود کردن را یادگرفته و جزئی از الگوهای رفتاری وی شده است .
علاوه بر وانمود کردن , محیط فرد او را به مقاومت در برابر هر گونه شبهه و شک و تردید در باره امر خرافی ترغیب و تشویق نموده است , لذا این رفتار (مقاومت و انکار در برابر استدلال منطقی) نیز در شخصیت وی نهادینه شده است .
بنابراين باورهاي خرافي را نمي توان هذيان يا توهم ناميد ، بلكه هذيان و توهم امكان دارد حاصل و نتيجه اين باورها باشند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر